Betfage,

Góra Oliwna - między wzgórzami Jerozolimy

18.3.13 Anonimowy 1 Comments

Widok rozpościerający się z Góry Oliwnej jest cudowny. Licznie zamieszkała, ogrodzona murami Jerozolima otoczona dolinami Hinnom i Kidron, Brama Złota, prowadząca na Górę Moria, Wzgórze Świątynne, Góra Syjon, Miasto Dawida i wiele innych wspaniałych miejsc, które przywracają życie proroctwom i Psalmom.



Dzięki tej roztaczającej się z Góry Oliwnej panoramie, która ukazuje nie tylko Święte Miasto i jego zielone wzgórza, ale także rozległe tereny pustynne, można zrozumieć skąd pochodzi jedna z najdawniejszych nazw Jerozolimy, Syjon (2 Księga Samuela, rozdział 5, wers 7 Starego Testamentu), której źródło słów ma korzenie w wyrazie oznaczającym w języku hebrajskim pustynię.

Na wschodnim stoku Góry Oliwnej, położona jest Betania. To tam piękny kościół wskazuje miejsce, w którym dawniej znajdował się dom Łazarza, Marii i Marty, wspomniany w Ewangelii według świętego Jana, w rozdziale 1, wersie 11 Nowego Testamentu. Tam też można zejść do jaskini, w której według tradycji znajdował się grób Łazarza, człowieka wskrzeszonego przez Jezusa (Ewangelia według świętego Jana, rozdział 11, wers 43 Nowego Testamentu).

Odbywająca się w Niedzielę Palmową procesja, rozpoczyna się w Betfage, podążając drogą, którą według tradycji szedł Jezus podczas swego triumfalnego wejścia do Świętego Miasta (Ewangelia według świętego Jana rozdział 12, wersy od 13 do 15 Nowego Testamentu). Ścieżka ta kończy się w cichym ogrodzie, otaczającym kaplicę Dominus Flevit (Pan Zapłakał), stojącą w miejscu, w którym zgodnie z przekazami Jezus płakał nad Jerozolimą (Ewangelia według świętego Łukasza, rozdział 19, wers 41 Nowego Testamentu). Następnie przebiega w pobliżu starożytnego żydowskiego cmentarza. Spoczywający na nim zmarli czekają na zmartwychwstanie, które będzie znakiem przybycia Mesjasza na Górę Oliwną (Księga Zachariasza, rozdział 14, wers 4 Starego Testamentu). W tym miejscu warto się zatrzymać i postarać się zrozumieć, że Góra Oliwna nie jest jedynie geograficznym łącznikiem pomiędzy pustynią, a żyznymi wzgórzami Jerozolimy. Stanowi, przede wszystkim, duchowe połączenie życia i śmierci, którego symbolem jest także wskrzeszenie Łazarza w Betanii.

W czasach wczesnego chrześcijaństwa, zakonnicy licznie przybywali na Górę Oliwną, szukając samotności na jej szczycie. Tutaj właśnie starali się poznać i zgłębić wielkie prawdy zawarte w Piśmie Świętym.

Procesja w Niedzielę Palmową kończy się w Ogrodzie Getsemani (Ogrodzie Oliwnym), jednym z najważniejszych miejsc na drodze chrześcijańskich pielgrzymek. Wiele podobnych, wyjątkowych zakątków znajduje się na Górze Oliwnej, między innymi, kościół Pater Noster („Ojcze Nasz”), zbudowany na pamiątkę modlitwy, której w tym miejscu nauczał Jezus (Ewangelia według świętego Mateusza, rozdział 6, wersy od 9 do 13 Nowego Testamentu), a także Meczet Wniebowstąpienia, Wieża Wniebowstąpienia oraz Viri Galilaei – budynek należący do greckiego Kościoła Ortodoksyjnego, w którym znajduje się świątynia tego odłamu chrześcijaństwa, którego nazwa oznacza „Dwaj mężczyźni z Galilei” (Dzieje Apostolskie, rozdział 1, wers 11 Nowego Testamentu). Wszystkie one wzbudzają potężne emocje, dzięki którym odwiedzenie tego rejonu Izraela i wyprawa na Górę Oliwną jest niezapomnianym duchowym doświadczeniem dla każdego turysty i pielgrzyma.

źródło goisrael.pl

 

 

1 komentarz: