atrakcje Warszawy,
Pałac odegrał niebagatelną rolę podczas obrad Sejmu Wielkiego, w latach 1791-1792 obradowało w nim pierwsze stronnictwo polityczne Zgromadzenia Przyjaciół Ustawy Rządowej 3 Maja. W roku 1818 został kupiony przez rząd Królestwa Kongresowego i zaadoptowany na siedzibę Namiestnika. Wtedy zamieszkał tu generał Józef Zajączek.
W lutym 1818 roku w pałacu, podczas koncertu zorganizowanego przez Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, po raz pierwszy wystąpił publicznie ośmioletni wówczas Fryderyk Chopin.
Na początek XIX wieku przypada przebudowa pałacu na styl klasycystyczny, w efekcie której pałac nabrał kształtu, jaki znamy współcześnie. W 1821 roku przed frontem pałacu spoczęły dwa lwy wyrzeźbione przez Camillo Laudiniego.
W roku 1852, w wyniku pożaru niemal zupełnie zniszczony został korpus główny. Prace rekonstrukcyjne nadzorował Alfons Kropiwnicki, który wcześniej, wraz z Antonio Corazzim, budował Teatr Wielki w Warszawie i odbudowywał kościół św. Karola Boromeusza na Powązkach.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., pałac stał się siedzibą Prezesa Rady Ministrów, a skrzydła boczne zajmowały biura Kancelarii Rady Ministrów.
Podczas okupacji, w latach 1941-1942, pałac przebudowano na Deutsches Haus - był to wówczas luksusowy hotel z kasynem. Nie doznawszy zniszczeń podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku oraz w czasie powstania warszawskiego, po zakończeniu II wojny światowej i usunięciu przeprowadzonych przez Niemców niekorzystnych zmian w jego architekturze, na nowo mógł wypełniać funkcje publiczne – stał się siedzibą premiera i Rady Ministrów.
W 1955 roku w pałacu podpisany został Układ Warszawski, a w grudniu 1970 - układ o normalizacji stosunków pomiędzy Polską i Republiką Federalną Niemiec.
Od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku w pałacu przy Krakowskim Przedmieściu toczyły się obrady "Okrągłego Stołu", które rozpoczęły proces demokratycznych przemian ustrojowych w Polsce oraz całej Europie Środkowej i Wschodniej.
W 1994 roku, po zakończeniu czteroletnich prac remontowych, rozpoczął się nowy etap w historii pałacu - stał się oficjalną siedzibą Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i nosi odtąd nazwę Pałac Prezydencki.
Przełom XX i XXI wieku zapisał się w pałacowym kalendarium ważnymi wydarzeniami dla naszej historii. To tutaj Prezydent RP podpisał Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej (1997 r.) oraz ratyfikował akt o przystąpieniu Polski do NATO (1999 r.) i Unii Europejskiej (2003 r.).
Podczas swojej długiej historii pałac był wielokrotnie przebudowywany i remontowany, tak dzieje się również obecnie. W kwietniu 2011 roku przeprowadzono remont klatki schodowej. Na elewacji pałacu odsłonięte zostały także pamiątkowe tablice. W lutym 2010 roku, dokładnie w 192. rocznicę pierwszego publicznego koncertu Fryderyka Chopina, który miał miejsce w tym pałacu, na fasadzie odsłonięta została tablica upamiętniająca to wydarzenie.
W sierpniu 2010 roku na ścianie południowego skrzydła pałacu od strony Krakowskiego Przedmieścia, w pobliżu miejsca, gdzie w dniach żałoby stanął krzyż, odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy smoleńskiej, w tym parę prezydencką Marię i Lecha Kaczyńskich.
We wrześniu 2010 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odsłonił w kaplicy pałacu tablicę upamiętniającą wszystkie osoby związane z urzędem prezydenckim zarówno z Kancelarii Prezydenta RP jak i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, które zginęły w katastrofie smoleńskiej. W pierwszą rocznicę katastrofy smoleńskiej odsłonięto zaś w pałacowej kaplicy tablicę pamięci księdza Romana Indrzejczyka, tragicznie zmarłego w katastrofie smoleńskiej Kapelana prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Sień Główna ma stosunkowo skromne umeblowanie. Jej głównymi ozdobami są marmurowy kominek, barokowa szafa w stylu gdańskim i obraz Januarego Suchodolskiego „Śmierć Cypriana Godebskiego pod Raszynem". W Sieni Głównej witani są goście w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent osobiście wita tylko głowy państw.
Sala ta swój przydomek wzięła od zbroi ze stali maksymiliańskiej z przełomu XIX i XX w. i wiszących na ścianie atrybutów rycerstwa polskiego, które udostępniło Muzeum Wojska Polskiego. W tej sali prowadzone są rozmowy, w których udział biorą delegacje państw – tzw. rozmowy plenarne.
Kaplica pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny jest miejscem modlitwy Prezydenta, małżonki i ministrów Kancelarii oraz zaproszonych gości. Na ścianach znajdują się podarunki od papieży, od Jana Pawła II i Benedykta XVI, a także krzyż wycięty z pozostałości po zniszczonych w 2001 roku wieżach World Trade Centre. Obok krzyża znajduje się tablica poświęcona zamachom w Nowym Jorku, na których wyryte zostały słowa psalmu: „Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię. Ulecz jej rozdarcie, albowiem się chwieje”. W podłodze, w miejscu w którym modlił się Jan Paweł II oraz Benedykt IV, znajdują się pamiątkowe tablice. Na ścianie umieszczone są tablice pamięci urzędników Kancelarii Prezydenta i BBN, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej oraz prezydenckiego kapelana ks. Romana Indrzejczyka.
W kaplicy przechowywane jest też betlejemskie światełko pokoju przekazywane co roku Prezydentowi przez harcerzy.
Ze względu na wystrój sala nazywana jest damską. Gdy głowy państw prowadzą rozmowy w Sali Białej, w Sali Rokoko oczekują na zakończenie rozmów ich małżonki. Małżonki Prezydentów, zwyczajowo zajmujące się działalnością charytatywną, przyjmują w tej sali swoich gości. Zdarza się także, że w tej sali Prezydent wręcza upominki swoim gościom.
Najważniejsza sala w Pałacu Prezydenckim. Tu głowa naszego państwa przyjmuje głowy obcych państw. Sala jest usytuowana na osi głównego wejścia, więc po powitaniu gościa przez Prezydenta na dziedzińcu przechodzą do Sali Białej na pierwsze rozmowy. W tych rozmowach nie bierze udziału cała przybyła do Pałacu delegacja, ale tylko najważniejsze osoby. Ozdobą sali są XVII i XVIII-wieczne obrazy oraz wazy z porcelany miśnieńskiej.
Sala, w której Prezydent wydaje uroczysty lunch na cześć swoich gości. Zdarza się też, że Szef Gabinetu lub Szef Kancelarii przyjmuje tu osobistości, z którymi Prezydent tego dnia nie może się spotkać.
Jest to sala, w której odbywają się ważniejsze konferencje oraz przyjmowane są zagraniczne delegacje. Pośrodku stołu ustawionego w tej sali jest miejsce dla Prezydenta RP. Na ścianach wiszą dwa ważne portrety – księcia Poniatowskiego i Tadeusza Kościuszki.
W tej sali Prezydent RP podpisuje najważniejsze dokumenty. Odbywają się tu też briefingi (krótkie konferencje prasowe), a także organizowane są powitania z gośćmi połączone z tzw. photo opp, czyli możliwością sfotografowania powitania przez media. Po photo opp Prezydent z gościem przechodzą do sali niebieskiej.
Salę Hetmańską zdobią cenne meble – ponad dwustuletnia serwantka-sekretarzyk, stolik i krzesła wykonane z drzewa różanego inkrustowane porcelaną. Król Stanisław August Poniatowski otrzymał je jako podarunek od carycy Rosji Katarzyny II.
Klatka schodowa łączy Salę Hetmańską z Antyszambrą i Salą Kolumnową. U podnóża schodów znajduje się rzeźba „Prometeusza” dłuta Piusa Welońskiego.
Antyszambra ( fr. antichambre) to z francuska pokój powitań znajdujący się przed salą balową. Kiedyś, gdy Sala Kolumnowa była Salą Balową, to w niej ogłaszano przybycie kolejnych gości. Dziś jest to rodzaj przedpokoju, przez który można przejść do sekretariatu głowy państwa, a także do biura Szefa Gabinetu Prezydenta RP. Nadal to właśnie tu odbywają się powitania z gośćmi przed uroczystymi obiadami wydawanymi przez Prezydenta na cześć głów państw składających oficjalne wizyty w Polsce. Jest to specjalna ceremonia podczas której goście ustawiają się w kolejce, trzymając karteczki z imieniem i nazwiskiem. Przed powitaniem z głowami państw karteczki wręczane są szefowi protokołu, który głośno odczytuje imię i nazwisko. Stamtąd goście przechodzą do Sali Kolumnowej, gdzie zajmują miejsca za stołami.
Jest to największe i najbardziej znane z relacji telewizyjnych pomieszczenie w Pałacu Prezydenckim. Wszystkie uroczystości, w których bierze udział większa liczba osób odbywają się właśnie w tej sali. To tu Prezydent powołuje i odwołuje rządy, nadaje tytuły naukowe, mianuje sędziów, nadaje stopnie generalskie, najwyższe odznaczenia i ordery państwowe. Ta sala była też świadkiem ważnych wydarzeń z najnowszej historii Polski. To w niej w 1955 roku władze PRL, ZSRR i państw bloku komunistycznego podpisały Układ Warszawski. W 1989 roku w tej sali przedstawiciele rządu spotkali się przy okrągłym stole z przedstawicielami opozycji. 10 lat później, 12 marca 1999 roku tutaj podpisano akces Polski do NATO, a 23 lipca 2003 przystąpienie do Unii Europejskiej.
Żyrandol w tej sali składa się z 5 obręczy, 80 świec, w dolnej części żyrandola jest 3600 kryształów. W XIX wieku ten żyrandol był oświetlany gazem. W lutym 2009 roku, wymieniono dywan. Poprzedni miał 40 lat. Nowy dywan ma 185 m kwadratowych i został zaprojektowany przez prof. Jolantę Rudzką-Habisiak, uznaną w świecie specjalistkę od tkactwa artystycznego oraz wykonany przez Fabrykę Dywanów „Agnella”.
W tej sali wydawane są też uroczyste obiady na cześć głów państw. Co ciekawe, w protokole dyplomatycznym śniadanie ma formę podobną do tradycyjnego obiadu, zaczyna się około godz. 13. i trwa około dwóch godzin. Obiadem natomiast nazywany jest posiłek wieczorny, podczas którego gospodarz wygłasza uroczysty toast na cześć podejmowanych gości.
Sala zyskała przydomek obrazowej ze względu na ilość i wielkość obrazów tu eksponowanych. Podczas ważnych uroczystości, świąt narodowych lub ważnych nominacji w tej sali przygotowywany jest poczęstunek dla gości. To do niej przechodzą z Sali Kolumnowej mianowani przez Prezydenta sędziowie, profesorowie, generałowie czy nowo powołani członkowie rządu.
Sala Bankietowa jest też miejscem, w którym odbywają się też rady gabinetowe – posiedzenia rządu pod przewodnictwem Prezydenta RP oraz przekazywane są przez nowo nominowanych ambasadorów listy uwierzytelniające. Sala Bankietowa bywa także wykorzystywana jako miejsce organizowania konferencji i spotkań Prezydenta z mediami.
Nowe pomieszczenie, które powstało w 2000 roku przez zabudowanie nieużywanego tarasu. Teraz stanowi połączenie secesji z nowoczesnością. Witraże w oknach symbolizują pory roku. Często po uroczystościach w tej części pałacu serwowane są poczęstunki dla gości i prowadzone rozmowy kuluarowe. Ozdobą saloniku są dwie rzeźby: marmurowa "Psyche z gołębiami" dłuta Wiktora Brodzkiego z 1881 r. oraz "Kalina" Piusa Welońskiego z 1896 r.
W czasie obrad Okrągły Stół ustawiony był w Sali Kolumnowej, obecnie ze względu na ciągłe wykorzystanie tej sali stoi w prawym skrzydle Pałacu Prezydenckiego. 6 lutego 2009 roku, podczas uroczystych obchodów 20-lecia obrad, stół został znów przeniesiony do Sali Kolumnowej. Przy tym stole odbyła się też międzynarodowa konferencja potępiająca terroryzm, zorganizowana po zamachach 11 września 2001 roku. Od lutego 2009 roku przy tym stole odbywają się lekcje historii dla uczniów warszawskich szkół.
Kontakt: Zwiedzanie Pałacu Prezydenckiego jest bezpłatne. Odbywa się w grupach zorganizowanych z przewodnikiem po uprzednim uzgodnieniu terminu. Osoby zainteresowane powinny wysłać wniosek pod nr faxu 22 695 11 09
źródło: prezydent.pl
Pałac Prezydencki w Warszawie
Pałac wzniesiony został w latach czterdziestych XVII wieku przez hetmana wielkiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego i jego syna Aleksandra, według projektu Konstantyna Tencalla – nadwornego architekta króla Władysława IV. Zaledwie kilka lat po wybudowaniu pałac przeszedł na własność rodu Lubomirskich, a w 1674 roku na prawie 150 lat trafił w ręce Radziwiłłów z linii Nieświeskiej. W latach 1768-1778 został zaadaptowany na teatr, a swoją specjalną lożę miał król Stanisław August Poniatowski.
 |
| fot. prezydent.pl |
Pałac odegrał niebagatelną rolę podczas obrad Sejmu Wielkiego, w latach 1791-1792 obradowało w nim pierwsze stronnictwo polityczne Zgromadzenia Przyjaciół Ustawy Rządowej 3 Maja. W roku 1818 został kupiony przez rząd Królestwa Kongresowego i zaadoptowany na siedzibę Namiestnika. Wtedy zamieszkał tu generał Józef Zajączek.
W lutym 1818 roku w pałacu, podczas koncertu zorganizowanego przez Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, po raz pierwszy wystąpił publicznie ośmioletni wówczas Fryderyk Chopin.
Na początek XIX wieku przypada przebudowa pałacu na styl klasycystyczny, w efekcie której pałac nabrał kształtu, jaki znamy współcześnie. W 1821 roku przed frontem pałacu spoczęły dwa lwy wyrzeźbione przez Camillo Laudiniego.
W roku 1852, w wyniku pożaru niemal zupełnie zniszczony został korpus główny. Prace rekonstrukcyjne nadzorował Alfons Kropiwnicki, który wcześniej, wraz z Antonio Corazzim, budował Teatr Wielki w Warszawie i odbudowywał kościół św. Karola Boromeusza na Powązkach.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r., pałac stał się siedzibą Prezesa Rady Ministrów, a skrzydła boczne zajmowały biura Kancelarii Rady Ministrów.
Podczas okupacji, w latach 1941-1942, pałac przebudowano na Deutsches Haus - był to wówczas luksusowy hotel z kasynem. Nie doznawszy zniszczeń podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku oraz w czasie powstania warszawskiego, po zakończeniu II wojny światowej i usunięciu przeprowadzonych przez Niemców niekorzystnych zmian w jego architekturze, na nowo mógł wypełniać funkcje publiczne – stał się siedzibą premiera i Rady Ministrów.
W 1955 roku w pałacu podpisany został Układ Warszawski, a w grudniu 1970 - układ o normalizacji stosunków pomiędzy Polską i Republiką Federalną Niemiec.
Od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku w pałacu przy Krakowskim Przedmieściu toczyły się obrady "Okrągłego Stołu", które rozpoczęły proces demokratycznych przemian ustrojowych w Polsce oraz całej Europie Środkowej i Wschodniej.
W 1994 roku, po zakończeniu czteroletnich prac remontowych, rozpoczął się nowy etap w historii pałacu - stał się oficjalną siedzibą Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i nosi odtąd nazwę Pałac Prezydencki.
Przełom XX i XXI wieku zapisał się w pałacowym kalendarium ważnymi wydarzeniami dla naszej historii. To tutaj Prezydent RP podpisał Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej (1997 r.) oraz ratyfikował akt o przystąpieniu Polski do NATO (1999 r.) i Unii Europejskiej (2003 r.).
Podczas swojej długiej historii pałac był wielokrotnie przebudowywany i remontowany, tak dzieje się również obecnie. W kwietniu 2011 roku przeprowadzono remont klatki schodowej. Na elewacji pałacu odsłonięte zostały także pamiątkowe tablice. W lutym 2010 roku, dokładnie w 192. rocznicę pierwszego publicznego koncertu Fryderyka Chopina, który miał miejsce w tym pałacu, na fasadzie odsłonięta została tablica upamiętniająca to wydarzenie.
W sierpniu 2010 roku na ścianie południowego skrzydła pałacu od strony Krakowskiego Przedmieścia, w pobliżu miejsca, gdzie w dniach żałoby stanął krzyż, odsłonięto tablicę upamiętniającą ofiary katastrofy smoleńskiej, w tym parę prezydencką Marię i Lecha Kaczyńskich.
We wrześniu 2010 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski odsłonił w kaplicy pałacu tablicę upamiętniającą wszystkie osoby związane z urzędem prezydenckim zarówno z Kancelarii Prezydenta RP jak i Biura Bezpieczeństwa Narodowego, które zginęły w katastrofie smoleńskiej. W pierwszą rocznicę katastrofy smoleńskiej odsłonięto zaś w pałacowej kaplicy tablicę pamięci księdza Romana Indrzejczyka, tragicznie zmarłego w katastrofie smoleńskiej Kapelana prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Opis pomieszczeń:
Sień Główna
Sień Główna ma stosunkowo skromne umeblowanie. Jej głównymi ozdobami są marmurowy kominek, barokowa szafa w stylu gdańskim i obraz Januarego Suchodolskiego „Śmierć Cypriana Godebskiego pod Raszynem". W Sieni Głównej witani są goście w imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Prezydent osobiście wita tylko głowy państw.
Sala Rycerska
Sala ta swój przydomek wzięła od zbroi ze stali maksymiliańskiej z przełomu XIX i XX w. i wiszących na ścianie atrybutów rycerstwa polskiego, które udostępniło Muzeum Wojska Polskiego. W tej sali prowadzone są rozmowy, w których udział biorą delegacje państw – tzw. rozmowy plenarne.
Kaplica
Kaplica pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny jest miejscem modlitwy Prezydenta, małżonki i ministrów Kancelarii oraz zaproszonych gości. Na ścianach znajdują się podarunki od papieży, od Jana Pawła II i Benedykta XVI, a także krzyż wycięty z pozostałości po zniszczonych w 2001 roku wieżach World Trade Centre. Obok krzyża znajduje się tablica poświęcona zamachom w Nowym Jorku, na których wyryte zostały słowa psalmu: „Wstrząsnąłeś i rozdarłeś ziemię. Ulecz jej rozdarcie, albowiem się chwieje”. W podłodze, w miejscu w którym modlił się Jan Paweł II oraz Benedykt IV, znajdują się pamiątkowe tablice. Na ścianie umieszczone są tablice pamięci urzędników Kancelarii Prezydenta i BBN, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej oraz prezydenckiego kapelana ks. Romana Indrzejczyka.
W kaplicy przechowywane jest też betlejemskie światełko pokoju przekazywane co roku Prezydentowi przez harcerzy.
Sala Rokoko
Ze względu na wystrój sala nazywana jest damską. Gdy głowy państw prowadzą rozmowy w Sali Białej, w Sali Rokoko oczekują na zakończenie rozmów ich małżonki. Małżonki Prezydentów, zwyczajowo zajmujące się działalnością charytatywną, przyjmują w tej sali swoich gości. Zdarza się także, że w tej sali Prezydent wręcza upominki swoim gościom.
Sala Biała
Najważniejsza sala w Pałacu Prezydenckim. Tu głowa naszego państwa przyjmuje głowy obcych państw. Sala jest usytuowana na osi głównego wejścia, więc po powitaniu gościa przez Prezydenta na dziedzińcu przechodzą do Sali Białej na pierwsze rozmowy. W tych rozmowach nie bierze udziału cała przybyła do Pałacu delegacja, ale tylko najważniejsze osoby. Ozdobą sali są XVII i XVIII-wieczne obrazy oraz wazy z porcelany miśnieńskiej.
Jadalnia
Sala, w której Prezydent wydaje uroczysty lunch na cześć swoich gości. Zdarza się też, że Szef Gabinetu lub Szef Kancelarii przyjmuje tu osobistości, z którymi Prezydent tego dnia nie może się spotkać.
Sala Niebieska
Jest to sala, w której odbywają się ważniejsze konferencje oraz przyjmowane są zagraniczne delegacje. Pośrodku stołu ustawionego w tej sali jest miejsce dla Prezydenta RP. Na ścianach wiszą dwa ważne portrety – księcia Poniatowskiego i Tadeusza Kościuszki.
Sala Hetmańska
W tej sali Prezydent RP podpisuje najważniejsze dokumenty. Odbywają się tu też briefingi (krótkie konferencje prasowe), a także organizowane są powitania z gośćmi połączone z tzw. photo opp, czyli możliwością sfotografowania powitania przez media. Po photo opp Prezydent z gościem przechodzą do sali niebieskiej.
Salę Hetmańską zdobią cenne meble – ponad dwustuletnia serwantka-sekretarzyk, stolik i krzesła wykonane z drzewa różanego inkrustowane porcelaną. Król Stanisław August Poniatowski otrzymał je jako podarunek od carycy Rosji Katarzyny II.
Klatka schodowa
Klatka schodowa łączy Salę Hetmańską z Antyszambrą i Salą Kolumnową. U podnóża schodów znajduje się rzeźba „Prometeusza” dłuta Piusa Welońskiego.
Antyszambra
Antyszambra ( fr. antichambre) to z francuska pokój powitań znajdujący się przed salą balową. Kiedyś, gdy Sala Kolumnowa była Salą Balową, to w niej ogłaszano przybycie kolejnych gości. Dziś jest to rodzaj przedpokoju, przez który można przejść do sekretariatu głowy państwa, a także do biura Szefa Gabinetu Prezydenta RP. Nadal to właśnie tu odbywają się powitania z gośćmi przed uroczystymi obiadami wydawanymi przez Prezydenta na cześć głów państw składających oficjalne wizyty w Polsce. Jest to specjalna ceremonia podczas której goście ustawiają się w kolejce, trzymając karteczki z imieniem i nazwiskiem. Przed powitaniem z głowami państw karteczki wręczane są szefowi protokołu, który głośno odczytuje imię i nazwisko. Stamtąd goście przechodzą do Sali Kolumnowej, gdzie zajmują miejsca za stołami.
Sala Kolumnowa (Balowa)
Jest to największe i najbardziej znane z relacji telewizyjnych pomieszczenie w Pałacu Prezydenckim. Wszystkie uroczystości, w których bierze udział większa liczba osób odbywają się właśnie w tej sali. To tu Prezydent powołuje i odwołuje rządy, nadaje tytuły naukowe, mianuje sędziów, nadaje stopnie generalskie, najwyższe odznaczenia i ordery państwowe. Ta sala była też świadkiem ważnych wydarzeń z najnowszej historii Polski. To w niej w 1955 roku władze PRL, ZSRR i państw bloku komunistycznego podpisały Układ Warszawski. W 1989 roku w tej sali przedstawiciele rządu spotkali się przy okrągłym stole z przedstawicielami opozycji. 10 lat później, 12 marca 1999 roku tutaj podpisano akces Polski do NATO, a 23 lipca 2003 przystąpienie do Unii Europejskiej.
Żyrandol w tej sali składa się z 5 obręczy, 80 świec, w dolnej części żyrandola jest 3600 kryształów. W XIX wieku ten żyrandol był oświetlany gazem. W lutym 2009 roku, wymieniono dywan. Poprzedni miał 40 lat. Nowy dywan ma 185 m kwadratowych i został zaprojektowany przez prof. Jolantę Rudzką-Habisiak, uznaną w świecie specjalistkę od tkactwa artystycznego oraz wykonany przez Fabrykę Dywanów „Agnella”.
W tej sali wydawane są też uroczyste obiady na cześć głów państw. Co ciekawe, w protokole dyplomatycznym śniadanie ma formę podobną do tradycyjnego obiadu, zaczyna się około godz. 13. i trwa około dwóch godzin. Obiadem natomiast nazywany jest posiłek wieczorny, podczas którego gospodarz wygłasza uroczysty toast na cześć podejmowanych gości.
Sala Bankietowa (Obrazowa)
Sala zyskała przydomek obrazowej ze względu na ilość i wielkość obrazów tu eksponowanych. Podczas ważnych uroczystości, świąt narodowych lub ważnych nominacji w tej sali przygotowywany jest poczęstunek dla gości. To do niej przechodzą z Sali Kolumnowej mianowani przez Prezydenta sędziowie, profesorowie, generałowie czy nowo powołani członkowie rządu.
Sala Bankietowa jest też miejscem, w którym odbywają się też rady gabinetowe – posiedzenia rządu pod przewodnictwem Prezydenta RP oraz przekazywane są przez nowo nominowanych ambasadorów listy uwierzytelniające. Sala Bankietowa bywa także wykorzystywana jako miejsce organizowania konferencji i spotkań Prezydenta z mediami.
Salonik zimowy (Ogród zimowy)
Nowe pomieszczenie, które powstało w 2000 roku przez zabudowanie nieużywanego tarasu. Teraz stanowi połączenie secesji z nowoczesnością. Witraże w oknach symbolizują pory roku. Często po uroczystościach w tej części pałacu serwowane są poczęstunki dla gości i prowadzone rozmowy kuluarowe. Ozdobą saloniku są dwie rzeźby: marmurowa "Psyche z gołębiami" dłuta Wiktora Brodzkiego z 1881 r. oraz "Kalina" Piusa Welońskiego z 1896 r.
Okrągły Stół
W czasie obrad Okrągły Stół ustawiony był w Sali Kolumnowej, obecnie ze względu na ciągłe wykorzystanie tej sali stoi w prawym skrzydle Pałacu Prezydenckiego. 6 lutego 2009 roku, podczas uroczystych obchodów 20-lecia obrad, stół został znów przeniesiony do Sali Kolumnowej. Przy tym stole odbyła się też międzynarodowa konferencja potępiająca terroryzm, zorganizowana po zamachach 11 września 2001 roku. Od lutego 2009 roku przy tym stole odbywają się lekcje historii dla uczniów warszawskich szkół.
Kontakt: Zwiedzanie Pałacu Prezydenckiego jest bezpłatne. Odbywa się w grupach zorganizowanych z przewodnikiem po uprzednim uzgodnieniu terminu. Osoby zainteresowane powinny wysłać wniosek pod nr faxu 22 695 11 09
źródło: prezydent.pl
0 comments: